Curso de lingua galega/As consoantes

Curso de L. Galega

Gramática

Primeiras normas O alfabeto As vogais Recoñecer a abertura media As consoantes A gheada O seseo A acentuación O substantivo Masculino e feminino Singular e plural O Adxectivo A gradación Os determinantes O artigo O demostrativo O posesivo O numeral O indefinido O relativo O persoal O persoal tónico O persoal átono Pron. de solidariedade "Te" e "che" "Llo" e "llelo" Colocación O adverbio Nexos A preposición A conxunción Construcións comparativas A interxección O verbo Verbos regulares Paradigma Morfemas VV. regulares con alternancia Verbos Irregulares Paradigma Facer dicir e haber Pór, dar e saber Ser, estar e ir Valer, poder e querer Ver, vir e ter O participio O infinitivo conxugado As perífrases

Historia da lingua

Formación O substrato Romanización e latinización Concepto de lingua romance O latín vulgar Fontes Do clásico ó vulgar O latín da Hispania Listado de linguas románicas Exemplo O superestrato Substrato cultural O adstrato A Idade Media Os séculos escuros A ilustración O Rexurdimento Ata a Guerra Civil A ditadura franquista A democracia

Ir a: Exercicios sobre as consoantes galegas
Ir a:   Curso de lingua galega ····· Hª do galego ····· Exercicios de morfosintaxe ····· Exercicios de ortografía ····· Exercicios de léxico 

  A Normativa oficial do galego (na wikipedia galega) 

Introducción á fonética

Os fonemas consonánticos da lingua galega caracterízanse mediante os seguintes trazos pertinentes:

1. Sonoridade, segundo se produza a vibración das cordas vocais (ó igual que nas vogais) ou non:
   1. Sonoras: onde se produce vibración (mnemotécnica: bodega).
   2. Xordas: non se produce vibración (mnemotécnica: pataca).
2. Modo de articulación, segundo a posición que tomen os órganos articulatorios no momento da expulsión do aire:
   1. Oclusivas: A saída de aire obstaculízase momentaneamente por completo para a continuación expulsarse este de golpe.
   2. Fricativas: Estréitase a cavidade bucal de tal xeito que o aire sae rozando.
   3. Africadas: Constan de dous tempos. Un primeiro oclusivo e outro fricativo.
   4. Nasais: Parte do aire é expulsado polas fosas nasais.
   5. Laterais: A lingua elévase de tal xeito que o aire ten que saír polos lados da cavidade bucal.
   6. Vibrantes: Na súa saída o aire fai vibrar unha ou varias veces a punta da lingua.
3. Punto de articulación: Segundo o lugar concreto en que se produce cada fonema distinguimos:
   1. Bilabiais: Os beizos entran en contacto momentaneamente.
   2. Dentais: A lingua toca a parte interna dos incisivos interiores.
   3. Labiodental: O beizo inferior roza os incisivos superiores.
   4. Interdentais: A punta da lingua colócase entre os dentes superiores e inferiores.
   5. Alveolares: A punta da lingua toca ou aproxímase ós alvéolos dos incisivos superiores.
   6. Palatais: A lingua toca o padal duro
   7. Velares: A lingua toca o veo do padal ou padal brando.
      

Modo \ Punto	Bilabial		Dental		Labiodental		Interdental		Alveolar		Palatal		Velar
	son.	xor.	son.	xor.	son.	xor.	son.	xor.	son.	xor.	son.	xor.	son.	xor.
Oclusiva	b	p	d	t									g	k
Fricativa						f		θ		s		ʃ
Africada												t͡ʃ
Nasal	m								n		ɲ		ŋ
Lateral									l		ʎ
Vibrante simple									ɾ
Vibrante múltiple									r

Desviacións da fala estándar

Na fala coloquial dalgunhas zonas de Galicia son propias certas permutacións consonánticas:

• A gheada consiste na pronunciación do fonema /g/ coma un fricativo farínxeo /ħ/, similar á xota española.
• o seseo consiste na pronunciación do fonema /θ/ coma /s/.

Estas permutacións non se marcan na escritura, e deben de evitarse na fala culta.

Ir a:   Curso de lingua galega ····· Hª do galego ····· Exercicios de morfosintaxe ····· Exercicios de ortografía ····· Exercicios de léxico 

  A Normativa oficial do galego (na wikipedia galega) 

• Exercicios sobre as consoantes galegas