Linguas románicas/Concepto
Ir a: Curso de lingua galega ····· Hª do galego ····· Exercicios de morfosintaxe ····· Exercicios de ortografía ····· Exercicios de léxico
A Normativa oficial do galego (na wikipedia galega)
Galilibro
|
| Hª da lingua |
 |
As linguas romances ou linguas románicas son linguas que proceden do latín vulgar (entendido no sentido etimolóxico de "popular", 'falado polo pobo', como oposto ao latín clásico e literario); xa que logo, trátase de linguas indoeuropeas.
Estas linguas falábanse -moitas séguense falando- nun territorio que recibe o nome de Romania, e que cobre na súa maior parte o sur europeo do antigo imperio romano; os termos "romano/a" e "Romania" proceden do adxectivo latino romanus aplicado a estas linguas porque se consideraba que os seus falantes empregaban un idioma procedente do latín e que se opuña a outras linguas presentes nos territorios do antigo Imperio, como o fráncico (en Francia), lingua dos francos pertencente, como o suevo, á familia xermánica.
O primeiro escrito en que se atopa o termo romano remóntase ao sínodo de Tours, no ano 813. É a partir dese sínodo en que se considera que a primeira lingua vulgar se separa do latín para ter vida propia e designarse como unha lingua á parte. Trátase dunha forma de proto-idioma francés, que recibe o nome de romana lingua ou roman.
A evolución do latín vulgar cara ás linguas romances dátanse a grosso modo do seguinte xeito:
- entre 200 a.C. e 400 d.C. aproximadamente: diferentes formas de latín vulgar.
- entre 500 e 600: estas formas comezan a presentar diferencias significativas.
- a partir de 800: recoñécese a existencia das linguas romances.
As linguas románicas divídense fundamentalmente en catro tipos segundo a tipoloxía lingüística areal (véxase Tipoloxía lingüística areal na Galipedia):
- iberorromances;
- galorromances;
- italorromances;
- dacorromances;
e en dous tipos segundo unha tipoloxía lingüística estrutural (véxase Tipoloxía lingüística na Galipedia)::
- linguas que forman o plural en -s e que sonorizan as oclusivas intervocálicas (spata >> espada);
- linguas que forman o plural con vogal e manteñen o trazo xordo das oclusivas intervocálicas (urtica >> ortica);