Curso de lingua galega/O verbo/Verbos regulares con alternancia vocálica

Curso de L. Galega

Gramática

Primeiras normas O alfabeto As vogais Recoñecer a abertura media As consoantes A gheada O seseo A acentuación O substantivo Masculino e feminino Singular e plural O Adxectivo A gradación Os determinantes O artigo O demostrativo O posesivo O numeral O indefinido O relativo O persoal O persoal tónico O persoal átono Pron. de solidariedade "Te" e "che" "Llo" e "llelo" Colocación O adverbio Nexos A preposición A conxunción Construcións comparativas A interxección O verbo Verbos regulares Paradigma Morfemas VV. regulares con alternancia Verbos Irregulares Paradigma Facer dicir e haber Pór, dar e saber Ser, estar e ir Valer, poder e querer Ver, vir e ter O participio O infinitivo conxugado As perífrases

Historia da lingua

Formación O substrato Romanización e latinización Concepto de lingua romance O latín vulgar Fontes Do clásico ó vulgar O latín da Hispania Listado de linguas románicas Exemplo O superestrato Substrato cultural O adstrato A Idade Media Os séculos escuros A ilustración O Rexurdimento Ata a Guerra Civil A ditadura franquista A democracia

Ir a:   Exercicios sobre o verbo 
Ir a:   Curso de lingua galega ····· Hª do galego ····· Exercicios de morfosintaxe ····· Exercicios de ortografía ····· Exercicios de léxico 

  A Normativa oficial do galego (na wikipedia galega) 

Os verbos que teñen e como vogal final do lexema no infinitivo (advert-ir, serv-ir...) poden presentar dous tipos de alternancia no presente de indicativo e no imperativo (no resto dos tempos son regulares):

• Conxúganse como advertir os verbos adherir, divertir, transgredir, conferir, diferir, inferir, preferir, proferir, referir, transferir, competir, repetir, concernir, competir, repetir, concernir, discernir, (d)espir, dixerir, inxerir, medir, pedir, vestir e derivados.
• Conxúganse como servir os verbos ferir, mentir, seguir, sentir e derivados.

	Advertir	Servir
Presente de indicativo	advirto advirtes advirte advertimos /e/ advertides /e/ advirten	sirvo serves /ɛ/ serve /ɛ/ servimos /e/ servides /e/ serven /ɛ/
Imperativo	advirte advertide /e/	sirve servide /e/

Os verbos que teñen u como vogal final do lexema no infinitivo (durm-ir, tup-ir...) poden presentar alternancia ou non nos devanditos tempos.

• Conxúganse como durmir: bulir, cubrir, acudir, sacudir, cumprir, cuspir, engulir, fundir, fuxir, lucir, mulir, muxir, pulir, pruír, ruxir, subir, sufrir, sumir, tusir, urdir, xunguir, xurdir e derivados.
• Conxúganse como tupir: incumbir, sucumbir, cumprir, discutir, percutir, curtir, aducir, conducir, embutir, escapulir, esculpir, fulxir, confundir, difundir, efundir, refundir, inmiscuír, aludir, eludir, desnutrir, sumir, asumir, consumir, resumir, presumir, suplir, surtir, surxir, insurxir, entupir, unir, unxir, urxir, zurcir e derivados, entre outros.

	Durmir	Tupir
Presente de indicativo	durmo dormes /ɔ/ dorme /ɔ/ durmimos durmides dormen /ɔ/	tupo tupes tupe tupimos tupides tupen
Imperativo	durme durmide	tupe tupide

Ir a:   Exercicios sobre o verbo 
Ir a:   Curso de lingua galega ····· Hª do galego ····· Exercicios de morfosintaxe ····· Exercicios de ortografía ····· Exercicios de léxico 

  A Normativa oficial do galego (na wikipedia galega)