Curso de lingua galega/O substantivo/O xénero

Curso de L. Galega

Gramática

Primeiras normas O alfabeto As vogais Recoñecer a abertura media As consoantes A gheada O seseo A acentuación O substantivo Masculino e feminino Singular e plural O Adxectivo A gradación Os determinantes O artigo O demostrativo O posesivo O numeral O indefinido O relativo O persoal O persoal tónico O persoal átono Pron. de solidariedade "Te" e "che" "Llo" e "llelo" Colocación O adverbio Nexos A preposición A conxunción Construcións comparativas A interxección O verbo Verbos regulares Paradigma Morfemas VV. regulares con alternancia Verbos Irregulares Paradigma Facer dicir e haber Pór, dar e saber Ser, estar e ir Valer, poder e querer Ver, vir e ter O participio O infinitivo conxugado As perífrases

Historia da lingua

Formación O substrato Romanización e latinización Concepto de lingua romance O latín vulgar Fontes Do clásico ó vulgar O latín da Hispania Listado de linguas románicas Exemplo O superestrato Substrato cultural O adstrato A Idade Media Os séculos escuros A ilustración O Rexurdimento Ata a Guerra Civil A ditadura franquista A democracia

Ir a: Exercicios sobre xénero (masculino e feminino)
Ir a:   Curso de lingua galega ····· Hª do galego ····· Exercicios de morfosintaxe ····· Exercicios de ortografía ····· Exercicios de léxico 

  A Normativa oficial do galego (na wikipedia galega) 

O xénero é inherente ós substantivos, non está condicionado polas necesidades de concordancia dentro do enunciado e reflicte a seguinte oposición: xénero marcado (tamén chamado "feminino") e xénero non marcado (tamén chamado "masculino").

A marca para o xénero marcado ou feminino é "a". A marca para o xénero non marcado ou masculino son "o", "Ø", "e", "w":

Exemplos da formación do xénero

Feminino

Son substantivos femininos os rematados en

• -axe: aldraxe, aprendizaxe, carraxe, ramaxe, agás axe, balaxe, garaxe, paxe e traxe (malgaxe, personaxe e salvaxe poden ter os dous xéneros).
• -se: análise, trombose, cirrose, mímese, con excepción de envase, (des)interese, morse, (tras)pase, ucase, valse e os rematados en -nse.
• -ite: apendicite, bronquite, gastrite, (son de orixe grega); os masculinos son escasos e teñen distinta procedencia: convite, desquite, envite, satélite.
• -(i)tude: altitude, aptitude, magnitude.
• -ade: lealdade, vontade, bondade, señardade, claridade, agás frade, trade e xade.

Outros substantivos femininos:

A ábsida. A aguia. A análise. A apocalipse. A apócope. A apóstrofe. A árbore. A armazón. A arte. A augardente. A cal (canle). A calor. A canle. A carraxe. A color. A contraorde. A cor. A cute. A dolor. A dor. A eclipse. A fame. A fin (=final). A final (=última proba dunha competición). A fraude. A friaxe. A mansedume. A orde. A orixe. A paisaxe. A paréntese. O/a personaxe. A pez. A ponte. A psicodrama. A pube. A reuma. A samba. A sentinela. A servidume. A síncope. A síndrome. A suborde. A suor. A véspera. A viaxe. A xénese.

Masculinos

Son substantivos masculinos os rematados en

• -ate, -ete e -ote: chocolate, iate, tomate, piquete, barrote, bigote, camarote, capote, garrote, agás casete, epiglote, glotelítote, proglote, radiocasete, vedete e videocasete.
• Tódolos deverbativos con sufixo en -e, alternante no masculino con -o: tisne, encaixe, ruxe-ruxe,...
• -án ou -an, salvo "man, costrán, ferrán, mazán": tulipán, volcán, afán, pan, ademán.
• -ame ou -ome: agás síndrome e fame.
• -ume: betume, cerume, costume, cume, estrume, fume, legume, lume, queixume, teitume, vagalume, volume (pero a mansedume, a servidume...).

Outros substantivos masculinos:

Os nomes das letras, números, cabos, montes, ríos, océanos: o "a", o "be"

O acedume. O apotema. O axe. O azucre. O balaxe. O bricolaxe. O cal (=composto con calcio). O cárcere. O contrasinal. O costume. O couce. O cume/cumio. O cuspe. O diadema. O dote. O fel. O fin (=finalidade). O final (=a fin). O garaxe. O labor. O legume. O leite. O lume. O mar. O masacre. O mel. O nariz. O pagode. O paradoxo. O paxe. O/a personaxe. O rapsodo. O riso. O sal. O sangue. O sinal. O sorriso. O til. O traxe. O ubre. O vagalume. O xiz.

Rematados en -"án" ou -"ano"

• Excepcións: nugallán/nugallá, rufián/rufiá, truán/truá, marrán/marrá.

Ir a:   Curso de lingua galega ····· Hª do galego ····· Exercicios de morfosintaxe ····· Exercicios de ortografía ····· Exercicios de léxico 

  A Normativa oficial do galego (na wikipedia galega) 
Ir a: Exercicios sobre xénero (masculino e feminino)