Curso de lingua galega/A interxección

Curso de L. Galega

Gramática

Historia da lingua

Ir a: Exercicios sobre a interxección
Ir a:   Curso de lingua galega ····· Hª do galego ····· Exercicios de morfosintaxe ····· Exercicios de ortografía ····· Exercicios de léxico 

  A Normativa oficial do galego (na wikipedia galega) 


A interxección é un vocábulo que expresa algunha impresión súbita e capacitado para funcionar coma unha oración ou mesmo coma un enunciado. Como clase de palabras caracterízanse pola súa brevidade morfolóxica, por unha distinta maneira de significar, por ser autovalentes e por acompañarse cunha entoación especial. O repertorio de interxeccións é relativamente amplo:

  • ah:
  • Expresa que un se decata de algo, decepción, admiración, sorpresa ou xúbilo.
  • ai:
  • Expresión de dor ou sorpresa: Ai!
  • Expresión de desalento ou tristeza: Ai!, meu Deus!
  • Expresión de temor: Ai, que veñen
  • Expresión de dó. Precedida da preposición de: Ai das malpocadas que na rede de don Xoán caeron
  • Incredulidade, réplica: ¡Ai, vaiche boa!
  • arre:
  • Emprégase para pór en marcha ou que aceleren as cabalerías.
  • aieu:
  • Emprégase para apelar a un interlocutor de moita idade. Presupón tratamento de cortesía: Aieu, veña aquí. Variantes: ne, che, ho.
  • bah:
  • Expresión de incredulidade ou desdén: Bah, morra o conto!
  • boh:
  • Expresión de desgusto, indiferencia, menosprezo: ¡Boh, vaille dar unha volta á farola!
  • ca:
  • Emprégase para negar aquilo que o interlocutor acaba de afirmar
  • Expresión de incredulidade
  • canté:
  • Expresa desexo inalcanzable. Oxalá: Estaría ben que me tocase a lotería. Canté!
  • Expresa aprobación irónica: Canté! Vaites contigo
  • che:
  • Emprégase para apelar afectivamente a un interlocutor ó cal se atúa: Vente, che. Variantes: ne, ho, aieu.
  • eh:
  • Emprégase para chamar a atención, preguntar, reprender ou advertir: Eh, meu!
  • Utilízase para responder a unha chamada: ¿Eh?
  • Serve para interromper a un interlocutor: ¡Eh, vai con tento que non che entendo nada!
  • Emprégase para solicitar a verificación do interlocutor: Vai todo ben, ¿eh?
  • Ei:
  • Emprégase para chamar a alguén:ei, meu!.
  • Serve para manifestar alegría:ei, carballeira!
  • fou:
  • Expresa noxo, sobre todo se é producido polo mal cheiro: Fou, fou! Aquí alcatrea
  • fo:
  • Expresa noxo, sobre todo se é producido polo mal cheiro: Fo, fo! Aquí alcatrea
  • ho:
  • Apócope que substitúe á palabra home: Non ho, Si ho
  • Emprégase para apelar afectivamente a un interlocutor do sexo masculino. Emprégase cando hai confianza ou familiaridade: Vente, ho. Variantes: ne, che, aieu.
  • Emprégase para apelar afectivamente a un interlocutor do sexo masculino. Emprégase cando hai confianza ou familiaridade: Vente, ho.
  • Apócope que substitúe á palabra home: Non ho, Si ho
  • hom:
  • Variante de ho
  • ne:
  • Apócope que substitúe á palabra nena: Non ne, Si ne
  • Emprégase para apelar afectivamente a un interlocutor do sexo feminino. Emprégase cando hai confianza ou familiaridade: Vente, ho. Variantes: ho, che, aieu.
  • oi:
  • Expresa sorpresa: ¡Oi, que película podemos ver!
  • Indica dor atenuada ou contrariedade, enfado,: ¡Oi, non!
  • Repetido, implica disposición irónica: ¡Oi, oi, oi! Xa está coas súas.
  • ola:
  • Emprégase para saudar: Ola! Canto tempo!
  • Serve para expresar admiración. Ola, que golazo
  • ouh:
  • Interxección con múltiplos significados que se emprega para expresar que un se decata de algo, decepción, dúbida ou desacordo, xúbilo, admiración, sorpresa ou dor.
  • Ó final dun enunciado interrogativo reforza a pregunta: Estas guillado, ouh?
  • vaites:
  • Admiración ou sorpresa: ¡Vaites, éche moi feitiño!
  • Dó ou mágoa: Vaites, crebouno
  • Se se repite, denota compaixón ou ironía: Vaites, vaites
  • xo
  • Interxección que se emprega para dar orde de parada sobre todo a animais de carga ou cabalos.
  • Nin arre nin xo: Expresa dúbida, indiferencia.

A súa orixe pode ser onomatopeica ou apelativa (ho ou hom > apócope de home, ne > apócope de nena, vaites > procedente da aglutinación de vai, o pronome persoal te e -s).

Non se debe confundir a interxección coas secuencias exclamativas (O demo te leve!), pois estas son divisibles sintacticamente.

Ir a:   Curso de lingua galega ····· Hª do galego ····· Exercicios de morfosintaxe ····· Exercicios de ortografía ····· Exercicios de léxico 

  A Normativa oficial do galego (na wikipedia galega) 
Ir a: Exercicios sobre a interxección