Curso de lingua galega/A interxección

Curso de L. Galega

Gramática

Primeiras normas O alfabeto As vogais Recoñecer a abertura media As consoantes A gheada O seseo A acentuación O substantivo Masculino e feminino Singular e plural O Adxectivo A gradación Os determinantes O artigo O demostrativo O posesivo O numeral O indefinido O relativo O persoal O persoal tónico O persoal átono Pron. de solidariedade "Te" e "che" "Llo" e "llelo" Colocación O adverbio Nexos A preposición A conxunción Construcións comparativas A interxección O verbo Verbos regulares Paradigma Morfemas VV. regulares con alternancia Verbos Irregulares Paradigma Facer dicir e haber Pór, dar e saber Ser, estar e ir Valer, poder e querer Ver, vir e ter O participio O infinitivo conxugado As perífrases

Historia da lingua

Formación O substrato Romanización e latinización Concepto de lingua romance O latín vulgar Fontes Do clásico ó vulgar O latín da Hispania Listado de linguas románicas Exemplo O superestrato Substrato cultural O adstrato A Idade Media Os séculos escuros A ilustración O Rexurdimento Ata a Guerra Civil A ditadura franquista A democracia

Ir a: Exercicios sobre a interxección
Ir a:   Curso de lingua galega ····· Hª do galego ····· Exercicios de morfosintaxe ····· Exercicios de ortografía ····· Exercicios de léxico 

  A Normativa oficial do galego (na wikipedia galega) 

A interxección é un vocábulo que expresa algunha impresión súbita e capacitado para funcionar coma unha oración ou mesmo coma un enunciado. Como clase de palabras caracterízanse pola súa brevidade morfolóxica, por unha distinta maneira de significar, por ser autovalentes e por acompañarse cunha entoación especial. O repertorio de interxeccións é relativamente amplo:

• ah:

• Expresa que un se decata de algo, decepción, admiración, sorpresa ou xúbilo.

• ai:

• Expresión de dor ou sorpresa: Ai!
• Expresión de desalento ou tristeza: Ai!, meu Deus!
• Expresión de temor: Ai, que veñen
• Expresión de dó. Precedida da preposición de: Ai das malpocadas que na rede de don Xoán caeron
• Incredulidade, réplica: ¡Ai, vaiche boa!

• arre:

• Emprégase para pór en marcha ou que aceleren as cabalerías.

• aieu:

• Emprégase para apelar a un interlocutor de moita idade. Presupón tratamento de cortesía: Aieu, veña aquí. Variantes: ne, che, ho.

• bah:

• Expresión de incredulidade ou desdén: Bah, morra o conto!

• boh:

• Expresión de desgusto, indiferencia, menosprezo: ¡Boh, vaille dar unha volta á farola!

• ca:

• Emprégase para negar aquilo que o interlocutor acaba de afirmar
• Expresión de incredulidade

• canté:

• Expresa desexo inalcanzable. Oxalá: Estaría ben que me tocase a lotería. Canté!
• Expresa aprobación irónica: Canté! Vaites contigo

• che:

• Emprégase para apelar afectivamente a un interlocutor ó cal se atúa: Vente, che. Variantes: ne, ho, aieu.

• eh:

• Emprégase para chamar a atención, preguntar, reprender ou advertir: Eh, meu!
• Utilízase para responder a unha chamada: ¿Eh?
• Serve para interromper a un interlocutor: ¡Eh, vai con tento que non che entendo nada!
• Emprégase para solicitar a verificación do interlocutor: Vai todo ben, ¿eh?

• Ei:

• Emprégase para chamar a alguén:ei, meu!.
• Serve para manifestar alegría:ei, carballeira!

• fou:

• Expresa noxo, sobre todo se é producido polo mal cheiro: Fou, fou! Aquí alcatrea

• fo:

• Expresa noxo, sobre todo se é producido polo mal cheiro: Fo, fo! Aquí alcatrea

• ho:

• Apócope que substitúe á palabra home: Non ho, Si ho
• Emprégase para apelar afectivamente a un interlocutor do sexo masculino. Emprégase cando hai confianza ou familiaridade: Vente, ho. Variantes: ne, che, aieu.
• Emprégase para apelar afectivamente a un interlocutor do sexo masculino. Emprégase cando hai confianza ou familiaridade: Vente, ho.
• Apócope que substitúe á palabra home: Non ho, Si ho

• hom:

• Variante de ho

• ne:

• Apócope que substitúe á palabra nena: Non ne, Si ne
• Emprégase para apelar afectivamente a un interlocutor do sexo feminino. Emprégase cando hai confianza ou familiaridade: Vente, ho. Variantes: ho, che, aieu.

• oi:

• Expresa sorpresa: ¡Oi, que película podemos ver!
• Indica dor atenuada ou contrariedade, enfado,: ¡Oi, non!
• Repetido, implica disposición irónica: ¡Oi, oi, oi! Xa está coas súas.

• ola:

• Emprégase para saudar: Ola! Canto tempo!
• Serve para expresar admiración. Ola, que golazo

• ouh:

• Interxección con múltiplos significados que se emprega para expresar que un se decata de algo, decepción, dúbida ou desacordo, xúbilo, admiración, sorpresa ou dor.
• Ó final dun enunciado interrogativo reforza a pregunta: Estas guillado, ouh?

• vaites:

• Admiración ou sorpresa: ¡Vaites, éche moi feitiño!
• Dó ou mágoa: Vaites, crebouno
• Se se repite, denota compaixón ou ironía: Vaites, vaites

• xo

• Interxección que se emprega para dar orde de parada sobre todo a animais de carga ou cabalos.
• Nin arre nin xo: Expresa dúbida, indiferencia.

A súa orixe pode ser onomatopeica ou apelativa (ho ou hom > apócope de home, ne > apócope de nena, vaites > procedente da aglutinación de vai, o pronome persoal te e -s).

Non se debe confundir a interxección coas secuencias exclamativas (O demo te leve!), pois estas son divisibles sintacticamente.

Ir a:   Curso de lingua galega ····· Hª do galego ····· Exercicios de morfosintaxe ····· Exercicios de ortografía ····· Exercicios de léxico 

  A Normativa oficial do galego (na wikipedia galega) 
Ir a: Exercicios sobre a interxección