Exercicios de morfosintaxe en lingua galega/artigo

Ir a:   Curso de lingua galega ····· Hª do galego ····· Exercicios de morfosintaxe ····· Exercicios de ortografía ····· Exercicios de léxico 

  A Normativa oficial do galego (na wikipedia galega) 

Galilibro
Exercicios de
morfosintaxe
Fonética
O substantivo
O adxectivo
O artigo
O persoal
O demostrativo
O posesivo
O indefinido
O relativo
O numeral
O adverbio
O verbo
A preposición
A conxunción
Nexos comparativos
A interxección
Clases de palabras
Outros Galilibros

Exercicio 1

editar

Pon os artigos e as contraccións segundo conveña:

  1. ___Os__ cativos tiñan moita febre
  2. Aínda que lles tedes medo _____aos cempés e ____aos_ morcegos non fan mal ningún
  3. __O___ ceo estaba mouro polo trebón que se achegaba
  4. Hoxe non imos ir ____á_ escola
  5. Esta restra de chourizos é a ___dos__ veciños. Non a toques.
  6. Non te esquezas ____a_ radio que me prometiches
  7. _Ó____ pasar _ao____ carón ___das__ maceiras imos descansar un pouco, e poderei coller unha ou dúas mazás __da___ árbore
  8. Gústame esa sempreviva _____ teu xardín
  9. Temos que ir __no___ teu coche, porque o meu está descomposto
  10. Tráeme __o___ café ___cun__ pouco de leite

Exercicio 2

editar

Realice a contracción que cumpra en cada caso:

  1. Sempre vou á clase cunha amiga miña
  2. Xa te atendo nun instantiño
  3. Este paraugas é dun señor que o esqueceu
  4. Cuns ladrillos de nada e cun pouco de cemento xa fixo un alpendre
  5. Se vou a Bueu nun bou, vou, e se non vou nun bou, non vou
  6. Como queres a tortilla, ¿dun ovo ou de dous?
  7. Estou nunha aldea que se chama Vilar do Monte
  8. Este xoguete é do meu fillo
  9. Ela ten unha curmá duns oito anos
  10. Ten boa gana de vir á clase connosco
  11. ás veces teño morriña da aldea
  12. Ven dunha vez e déixate de lerias
  13. Nós somos dun lugar de preto de A Coruña
  14. Cunha media ducia de ovos xa se fai unha boa tortilla
  15. Cuns codelos acenden o lume da cheminea
  16. Estes son os rapaces do Chouzo que están na da túa tía Luísa
  17. Carlos xa marchou cara a A Coruña
  18. Ela é filla dun avogado e dunha médica
  19. O can corría cun cacho de xamón na boca
  20. Estarei alí ás oito en punto

Exercicio 3

editar

Subliña os artigos do primeiro parágrafo do seguinte poema

Non visites agora o peirao, as brétemas que apreixan
o aire, o navío, a beira do tempo, a mollada lembranza
dos seres amados. Espera. O mar abrirache o camiño. Luirá a pedra.
Espallará o sal azul da noite que abrangue no leito amoroso
dos teus ollos. Abrirá a lúa de abril para bañar en luz o noso corpo.
Beberá a rosada marea dos teus beizos. Abrirache paso ata o centro,
ata o cerne do planeta.

Se alí morren as praias de o corazón, non te preocupes. Se se desborda
o vento interno por o costado. Se se agachan os tempos, os camiños,
as pegadas. Se se borran as feridas a o recibir o mar, o seu retorno,
non te preocupes. O corazón ficará. E con o mouro viño de os días ancorados,
con o pardo retorno de as vides de setembro, de o bronce da uva,
serás o instante. Serás o tempo que ti amabas. O peirao último
de o meu barco de magnolio. O leme, só, o teu corazón florecendo.

Lugar de Noso de Miguel Bugallo.

Exercicio 4

editar

Realiza as convenientes contraccións do artigo que faltan no segundo parágrafo do poema anterior.

Exercicio 5

editar

Corrixe os erros que haxa nas seguintes frases (pode haber algunha correcta):

  1. O saírmos do pavillón perdemos as chaves.
  2. Vou ca cadela a o veterinario.
  3. Por o cansazo estou amuado.
  4. Afectounos menos a nós ca os demais.
  5. Recolleu ó meniño na gardería.
  6. O pouco, ca incerteza, deu en chorar.
  7. Todos os tres sabían de un ou de dous acontecementos semellantes.
  8. Liscaron os amigos de un e os de o outro.
  9. Avisados os inimigos, comezaron ca liorta.
  10. O Martiño envorcara súa cunca
  11. Seu pai, cando viu que non se mancara, rezou un Noso Pai

Solucións

editar

Exercicio 1

editar
  1. os
  2. aos,aos
  3. o
  4. á
  5. dos
  6. da
  7. ao, ao, das, da
  8. do
  9. no
  10. un, cun

Exercicio 2

editar
  1. Sempre vou á clase cunha amiga miña
  2. Xa te atendo nun instantiño
  3. Este paraugas é dun señor que o esqueceu
  4. Cuns ladrillos de nada e cun pouco de cemento xa fixo un alpendre
  5. Se vou a Bueu nun bou, vou, e se non vou nun bou, non vou
  6. Como queres a tortilla, ¿dun ovo ou de dous?
  7. Estou nunha aldea que se chama Vilar do Monte
  8. Este xoguete é do meu fillo
  9. Ela ten unha curmá duns oito anos
  10. Ten boa gana de vir á clase connosco
  11. Ás veces teño morriña da aldea
  12. Ven dunha vez e déixate de lerias
  13. Nós somos dun lugar de preto da Coruña
  14. Cunha media ducia de ovos xa se fai unha boa tortilla
  15. Cuns codelos acenden o lume da cheminea
  16. Estes son rapaces do Chouzo que están na da túa tía Luísa
  17. Carlos xa marchou cara á Coruña
  18. Ela é filla dun avogado e dunha médica
  19. O can corría cun cacho de xamón na boca
  20. Estarei alí ás oito en punto

Exercicio 3

editar

Non visites agora o peirao, as brétemas que apreixan
o aire, o navío, a beira do tempo, a mollada lembranza
dos seres amados. Espera. O mar abrirache o camiño. Luirá a pedra.
Espallará o sal azul da noite que abrangue no leito amoroso
dos teus ollos. Abrirá a lúa de abril para bañar en luz o noso corpo.
Beberá a rosada marea dos teus beizos. Abrirache paso ata o centro,
ata o cerne do planeta.

Exercicio 4

editar

Se alí morren as praias do corazón, non te preocupes. Se se desborda
o vento interno polo costado. Se se agachan os tempos, os camiños,
as pegadas. Se se borran as feridas ó (tamén ao) recibir o mar, o seu retorno,
non te preocupes. O corazón ficará. E co mouro viño dos días ancorados,
co pardo retorno das vides de setembro, do bronce da uva,
sera-lo (tamén serás o) instante. Sera-lo (tamén serás o) tempo que ti amabas. O peirao último
do meu barco de magnolio. O leme, só, o teu corazón florecendo.