Exercicios de léxico en lingua galega/Encrucillados/Arte

Horizontais

2. Teito con artesóns.
7. Substancia fósil, variante do lignito, que se presenta en masa compacta, negra, brillante, de fractura concoidal. Trabállase coa lima e o torno, sendo moi fráxil.
9. Oficio e obra de construción.
11. Desprendemento da pintura ou esmalte que se produce por deficiencias na técnica de realización ou deterioro da súa conservación. 13. Dise do arco que ten máis luz nun paramento ca no oposto.
14. Esquina cortada para evitar unha aresta. Bisel.
17. Parte inferior dun entaboamento ou elemento horizontal sobre o que descansa o friso e que se apoia directamente sobre columnas ou outros elementos sustentantes.
20. Parte superior do entaboamento, a serie de molduras que rematan algo, ou ben a parte saínte en forma de ángulo que remata un frontón clásico.
22. Parte da igrexa situada na cabeceira que sobresae da fachada posterior e que, xeralmente, ten planta semicircular (aínda que tamén pode ser poligonal) e cuberta abovedada.
24. Modelo que substitúe ó home ou á muller e que pode adoptar diversas posicións.
25. Rocha dura, frecuentemente listada de cores, que resulta da transformación dunha calcaria. É moi apreciada en escultura e arquitectura dende tempos antigos, pola súa cor e brillo unha vez pulida.
27. Parapeto prismático no coroamento dun muro fortificado. Merlóns.
28. Elemento arquitectónico, de planta circular ou poligonal que remata unha cúpula ou unha torre co obxecto de iluminar, mediante os seus vans laterais, o espazo interior.
29. Primeiro revestimento dun muro para tapa-os buracos e iguala-a súa superficie.
30. Pigmento de cor parda fabricado a partir do asfalto. A súa utilización é perigosa xa que non chega a secar totalmente.

Verticais

1. Prancha clixada ou estereotipada e particularmente a que representa algún gravado (reproducindo con pranchas metálicas a composición tipográfica ou gravados en relevo).
2. Conxunto de molduras que, a maneira de faixa curva, forman a cara exterior frontal dun arco.
3. Instrumento de aceiro, esquinado e puntiagudo, para gravar metais.
4. Estrutura composta de camiños ou rúas que se interrompen abruptamente, o que fai difícil atopa-a saída. É frecuente na realización de xardíns.
5. Edificio destinado á oración no Islam.
6. Calquera das partes ou tramos dunha escaleira, chamadas tamén escalóns, en que se apoia o pé ó subir ou baixar.
8. Instrumento de escultor que serve para labrar pedras e metais a golpe de martelo.
9. Arco por tranquil que transmite o empuxe das bóvedas a un contraforte colocado no exterior do edificio. É un elemento construtivo fundamental dentro do estilo gótico.
10. Disolución dunha ou varias substancias resinosas nun líquido volátil, coa que se dá lustre ás pinturas, madeiras.
12. Rocha sedimentaria formada por silicatos de aluminio que adquire gran plasticidade ó mesturarse con auga. Sometida a altas temperaturas adquire dureza e resistencia.
15. Técnica escultórica que consiste en realiza-a obra sobre unha superficie con maior ou menor prominencia.
16. Técnica de gravado.
18. Traza primeira e non definitiva dunha obra pictórica ou escultórica, e, en xeral, de calquera produción do enxeño.
19. Base ou fundamentos dun edificio.
21. Tamén denominada gouache. Técnica pictórica similar á acuarela. As súas cores son máis espesas e dilúense na auga. Son opacas e utilízase tamén a cor branca.
23. Artesán que fai traballos de ourivería.
26. Do latín, atriu, pórtico, vestíbulo.

Axuda

Ábsida, acibeche, adro, albanelería, alicerce, relevo, amea, abucinado, arcobotante, arquitrabe, arquivolta, artesoado, arxila, augada, augaforte, betume, bosquexo, burel, cicel, clixé, cornixa, chafrán, chanzo, descascado, enfoscado, grilanda, labirinto, lanterna, manequín, mármore, mesquita, ourive, verniz.

Solucións