Sal

Tipos de sal

editar

Se pode dicir que hai dous tipos de sal:

  • Sal marina: Se obtiene pola evaporación provocada polo sol e o viento. Posee un 34% de cloruro sódico e é moi rica en oligo elementos.
  • Sal de roca: Se encuentra en depósitos subterráneos y es extraída en canteras.

Vendas no mercado

editar

En función do tamaño podemos atopar:

  • Sal fina: É a máis habitual, tamén chamada "sal de mesa", a marina se disuelve mellor e a de roca sala máis.
  • Sal gorda: Cristales de sal de mayor tamaño. Habitual en coccións á sal ou para engadir á carne á parrilla, básicamente o chuletón, para que aparezan trocitos cruxantes de vez en cando.

En función da súa procedencia ou características:

  • Sal Maldon: É unha sal de forma plana, é moi pura e cun sabor forte. O seu tamaño é entre a fina e a gorda. Se produce na cidade Maldon (Inglaterra)
  • Sal de Guerande: Sal marina de la Bretaña Francesa. Teñen un color gris, característico do fondo mariño baixo os saladares. Se atopa máis ben nun tamaño de cristais medios, é unha sal moi rica en oligoelementos.
  • Flor de sal (Fleur de sel): Es la reina de las sales. Entró fai 20 anos no mercado fancés, grazas ás salinas de Guerande. Fai pouco se produce no mediterráneo, en Camargues. É froito dun proceso curioso, é sempre unha sal marina. Nas salinas, cos primeiros efectos da concentración da sal, cristais de sal lixeiros flotan en placas moi finas na superficie do auga, está a flor de sal. Se recoge cun instrumento chamado a "lousse", é como un rastrillo sen dientes que os especialistas manexan con gran experiencia. É un produto escaso, antigamente esta sal era o privilexio dos traballadores das salinas no complemento dos seus salarios. Esta sal se utiliza siempre en crudo, se añade al plato no último momento. Ten un sabor sutil de violeta.
  • Sal negra (sanchal): Es una sal apenas refinada, tiene un sabor muy particular y se produce al norte de la India
  • Sal ahumada: Ten un sabor forte e olor a humana. Se usa para salar e dar un toque de ahumado aos alimentos
  • Glutamato monosódico: É unha sal sódica do ácido glutámico. Se ha extraído tradicionalmente de algas y del trigo. É ampliamente usado pola industria alimentaria e na cociña oriental. O seu consumo habitual pode derivar no síndrome do restaurante chino. Realza os sabores e ten un sabor lixeiro como o queso parmesano.
  • Gomashio: É unha mestura de sal e semillas de sésamo negro, habitual en Japón.
  • Sal de apio: Mezcla de sal e de semillas de apio trituradas.

A sal foi tan importante desde a antigüedade que incluso foi moneda de pago, de ela deriva a palabra salario, orixinaria do latín salarium, o motivo era que os legionarios romanos recibían parte da súa paga en sal.