Modelo:Expresións regulares/Meta-caracteres

A potencia das expresións regulares reside na posibilidade de incluír alternativas e repeticións nos patróns. Estas codifícanse no patrón mediante o uso de meta-caracteres, que non se representan a si mesmo senón que se interpretan doutro xeito.

Existen dos grupos distintos de meta-caracteres: os que se recoñecen en calquera parte do patrón salvo entre corchetes, e os que se recoñecen incluso dentro dos corchetes.

Fóra dos corchetes

Os que se recoñecen fóra son os seguintes:

\

Carácter de escape xeral con varios usos.

^

Inicio do suxeito (ou dunha liña no modo de varias liñas).

$

Fin do suxeito (ou dunha liña no modo de varias liñas).

.

Calquera carácter salvo o salto de liña.

[

Inicia unha definición de clase de carácter.

]

Pecha unha definición de clase de carácter.

|

Concorda se se cumpre algunha das condicións que ten a cada lado.

(

Inicia un sub-patrón.

)

Pecha un sub-patrón.

?

• Amplía o significado de (.
• Cuantificador de unha ou ningunha repeticións.
• Fai que os cuantificadores “avariciosos” collan o mínimo contido posible.

*

Cuantificador de cero ou máis repeticións.

+

Cuantificador de unha ou máis repeticións.

{

Inicia un cuantificador de mínimo e máximo.

}

Pecha un cuantificador de mínimo e máximo.

Dentro dos corchetes

As partes dos patróns que están entre corchetes chámanse «clase de carácter». Nas clases de caracteres os únicos meta-caracteres son os seguintes:

\

Carácter de escape xeral.

^

Nega a clase, pero só se se trata do primeiro carácter.

-

Indica un rango de caracteres ASCII.

]

Pecha a definición de clase de carácter.