Formación e orientación laboral/Suspensión do contrato de traballo

Formación e orientación laboral
← Volver a Modificación do contrato de traballo	Suspensión do contrato de traballo	Seguir con Extinción do contrato de traballo →

A suspensión contractual supón a interrupción do contrato durante un tempo determinado sen que por iso se extinga a relación laboral. Leva consigo o cesamento temporal das principais obrigas das partes: traballar e remunerar o traballo.

As causas de suspensión establecidas no artigo 45 do Estatuto dos Traballadores poden resumirse nas seguintes:

Vontade conxunta

Pactar de mutuo acordo a suspensión do contrato é posible sempre e cando se fixe un período de duración e se respecten as leis. Así mesmo, dise que son causas consignadas validamente no contrato cando constan no contrato de traballo dende que se comeza a prestar servizos.

Vontade unilateral

A folga legal suspende o contrato de traballo, pero tamén cabe a posibilidade de que a duración dunha folga ilegal se considere coma suspensión se hai pacto do empresario cos traballadores nese aspecto. O peche patronal presenta os mesmos efectos que a folga xeral en canto a suspensión.

Así mesmo, a suspensión de emprego e soldo coma consecuencia dunha falta disciplinaria no traballo implica a cesación das dúas principais obrigas (traballar e remunerar o traballo) e, polo tanto, tamén supón un período de suspensión contractual.

O caso de exercicio de cargo público representativo, que o Estatuto dos Traballadores non define expresamente, refírese a calquera cargo público que leve consigo ausentarse do posto de traballo máis do 20% da xornada durante tres meses. Polo tanto, tamén se trata dun caso de suspensión que imos analizar no último aparato, dedicado ás razóns que impiden prestar servizos normalmente na empresa.

Outra causa de suspensión, por vontade unilateral do traballador, é a regulada no artigo 46.2 do Estatuto dos Traballadores: a excedencia voluntaria. Esta require dunha antigüidade igual ou superior a un ano, e pode durar de catro meses a cinco anos. Non computa para os efectos de antigüidade. A excedencia voluntaria xera dereito de preferencia para o ingreso nun posto vacante. O dereito só pode ser exercitado de novo transcorridos catro anos.

Razóns de saúde e coidados de fillos e familiares

Incapacidade temporal dos traballadores

É un período de suspensións do contrato por unha duración máxima de doce meses, prorrogables por outros seis se se estima que durante a devandita prórroga o traballador podería ser dado de alta médica por curación.

Os períodos durante os que se estea de baixa por observación dunha enfermidade profesional tamén se consideran suspensión do contrato.

Excedencia por coidado de familiares

Este tipo de excedencia solicítase co obxecto de coidar de fillos ou familiares en determinadas circunstancias e ten unha dobre finalidade: fomentar que os traballadores poidan atender os seus fillos ou outros familiares cando sexa necesario e fomentar o emprego por medio da contratación de interinos que cubran as vacantes.

A excedencia por coidado de fillos supón a reserva do posto durante un ano, e computa para os efectos de antigüidade. Tense dereito a cursos de formación. A súa duración máxima é de tres anos dende o nacemento, adopción ou acollemento.

Maternidade, paternidade e riscos do embarazo

Os permisos de maternidade e paternidade, supostos con dereito a reserva de posto, tamén corresponden a unha suspensión contractual que presenta características e peculiaridades importantes.

Maternidade

Por parto, tense dereito a 16 semanas ininterrompidas ampliables en dúas máis por cada fillo a partires do segundo (parto múltiple). Distribúese segundo o decida a interesada, pero polo menos 6 das semanas teñen que gozarse inmediatamente despois do parto.

Por falecemento da nai, o outro proxenitor pode facer uso da totalidade do período. Se o que falecese fose o fillo, o período de suspensión non se reduce, salvo que tras as 6 semanas obrigatorias a nai solicitase reincorporarse ao posto de traballo.

Se ambos os dous cónxuxes traballan, e salvo as 6 semanas obrigatorias posteriores ao parto, a nai pode optar porque sexa o outro proxenitor o que goce simultánea ou sucesivamente de parte do período de suspensión restante.

A partir do 3 de xullo do 2007, establécese un aboamento de 2.500 € por cada un dos nacementos ou adopcións que teñan lugar en España. Nos casos de nacementos ou adopcións múltiples, cada un dos fillos ou menores orixinarán dereito a percepción de 2.500 €.

Paternidade

O permiso de paternidade é de 13 días ininterrompidos, ampliables no suposto de parto, adopción ou acollemento múltiples en dous días máis por cada fillo a partir do segundo. Será de 20 días ─tamén ampliables en dous máis─ cando se produza nunha familia numerosa ou se na familia hai algunha persoa con discapacidade.

É unha suspensión independentemente do gozo compartido do descanso de maternidade. Pode gozarse en réxime de xornada completa ou parcial dun mínimo do 50% (logo de acordalo coa empresa).

No caso do parto prematuro, ou cando o meniño ten que permanecer hospitalizado, o período de suspensión pode iniciarse a partir da data de alta hospitalaria, pero no devandito cómputo non se inclúen as 6 semanas obrigatorias de suspensión para a nai.

Nos casos nos que o meniño estea hospitalizado máis de 7 días, o período de suspensión amplíase tantos días coma aquel estea no hospital, cun máximo de 13 semanas.

A adopción ou acollemento dá dereito a unha suspensión cunha duración de 16 semanas ininterrompidas, ampliable por adopción ou acollemento múltiple en 2 semanas máis por cada menor a partir do segundo.

Cando se require desprazamento ao país de orixe do adoptado, o período de suspensión previsto pode iniciarse ata 4 semanas antes da resolución pola que se obtén oficialmente a adopción.

Para finalizar, o médico que asiste a traballadora embarazada pode chegar a declarar que a futura nai se atopa en situación de risco durante embarazo. Dente este día ata o inicio da suspensión do contrato por maternidade tamén se considera suspensión do contrato. O risco durante a lactación do menor de 9 meses ten a mesma consideración.

Razóns de tipo legal

O tempo durante o cal unha persoa se atopa privada de liberdade sen que se dese aínda unha sentenza firme ao respecto é un suposto de suspensión contractual.

No caso de sentenza absolutoria tense dereito a reingresar no posto de traballo, pero unha sentenza condenatoria implica a extinción do contrato. A devandita extinción está xustificada non polo feito da condena, senón como un despedimento disciplinario ao existir faltas de asistencia ao traballo.

Os supostos de prestación do servizo militar e a prestación social substitutiva, aínda cando non son supostos que actualmente se dean, seguen contemplados no Estatuto dos Traballadores coma casos de suspensión do contrato.

Razóns que impiden prestar servizos na empresa

As causas de forza maior temporal refiren acontecementos imprevisibles ou que non poden evitarse e que, polo tanto, impiden que se presenten servizos na empresa con normalidade. As causas por forza maior, coma catástrofes, inundacións, incendios, etc., teñen que estar constatadas pola autoridade laboral e poden chegar a orixinar tanto a suspensión temporal coma a extinción do contrato.

As razóns de tipo económico, técnico, organizativo ou de produción que impiden á empresa seguir coas súas actividades normais teñen que estar claramente xustificadas. A empresa ten que entregar a documentación que acredite que a medida temporal que leva consigo a suspensión dos contratos é necesaria para superar a situación. Cando a autoridade laboral proba os feitos que obrigan á empresa a suspender as súas actividades, estamos ante un suposto en que os traballadores pasan a situación legal de desemprego, é dicir, que teñen dereito ás prestacións correspondentes.

Así mesmo, o outro suposto que regula o artigo 46.1 do Estatuto dos Traballadores é a excedencia forzosa. Os requisitos para pedir a excedencia forzosa son ser designado ou elixido para un cargo público que imposibilite a asistencia ao traballo. Dura o tempo que dure o cargo. Esta excedencia computa para antigüidade, xera dereito a reserva do posto de traballo, e ten que solicitarse a reincorporación no mes seguinte ao cesamento da causa que suspendeu o contrato.

Finalmente teríase que considerar o suposto de persoas que se ven obrigadas a abandonar o posto de traballo como consecuencia de ser vítima de violencia de xénero.

Nestes supostos, a suspensión ten unha duración inicial que non pode exceder os seis meses salvo que a protección da vítima requira continuidade da suspensión, co que o xuíz podería prorrogar a duración por períodos de tres meses, cun máximo de 18 meses.

Formación e orientación laboral
← Volver a Modificación do contrato de traballo	Suspensión do contrato de traballo	Seguir con Extinción do contrato de traballo →