C/Estrutura e estilo: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Gallaecio (conversa | contribucións)
mSen resumo de edición
Adapto ao código de cores da Wikipedia para a linguaxe de programación C, en defecto do meu.
Liña 1:
{{Navegador|Compilación|Manexo dos erros}}
 
Este capítulo trátase dunha introdución básica de cara á produción de estruturas de código efectivas na linguaxe de programación C. Pensouse para explicar como usar de xeito efectivo as tabulacións, comentarios, e demáisdemais elementos que farán que o teu código en C sexa máis doado de ler.
 
Os programadores que esténestean a empezar probablemente non entendan a grande utilidade que supón crear estruturas no código dos seus programas, pois a miúdo pensan que o código créase simplemente para ser lido por un compilador. A miúdo isto non é certo, pois para un programador que leva meses sen traballar no código, lelo e editalo será máis doado se ésteeste está ben escrito e estruturado.
 
Nas vindeiras seccións, tratarase de explicar as técnicas de "boa programación" que farán os teus programas máis efgectivosefectivos.
 
==Exemplo==
Os seguintes dous bloques de código son básicamentebasicamente o mesmo: ambos os dous conteñen exactamente o mesmo código, e compilaranse e executaranse co mesmo resultado. Aínda así, hai unha direfenciadiferencia esencial.
 
Cal dos dous pensas que é máis doado de ler?
<source lang="c">
 
#include <stdio.h>
<code><font style="color:#bc5ff8">#include</font> <font style="color:#ff48ff"><stdio.h></font><br>'''<font style="color:#1b991b">int</font>''' main('''<font style="color:#1b991b">void</font>''') {printf(<font style="color:#ff48ff">"Ola mundo!</font><font style="color:#a7a0d7">\n</font><font style="color:#ff48ff">"</font>); '''<font style="color:#bb2323">return</font>''' <font style="color:#ff48ff">0</font>;}</code>
int main(void) {printf("Ola mundo!\n"); return 0;}
 
</source>
ou
<source lang="c">
 
#include <stdio.h>
<code><font style="color:#bc5ff8">#include</font> <font style="color:#ff48ff"><stdio.h></font>
int main(void)
'''<font style="color:#1b991b">int</font>''' main('''<font style="color:#1b991b">void</font>''')
{
printf("Ola mundo!\n");
printf(<font style="color:#ff48ff">"Ola mundo!</font><font style="color:#a7a0d7">\n</font><font style="color:#ff48ff">"</font>);
return 0;
'''<font style="color:#bb2323">return</font>''' <font style="color:#ff48ff">0</font>;
}</code>
</source>
O mero uso de tabulacións e saltos de liña pode mellorar e moito a facilidade de lectura do código. Ao termos un código máis lexible, é moito máis doado ver onde rematan as funcións e operacións, e que liñanliñas son parte de que bucles e operacións.
 
Este libro centrarase no anterior fragmento de código, e como melloralo. Nótese que durante o transcurso do tutorialtitorial, aparecerán moitos anacos de código aparentemente redundantes. Estes están simplemente para servir de exemplo de técnicas que serán explicadas, sen romper co fluxo global de código que o programa logra.
O mero uso de tabulacións e saltos de liña pode mellorar e moito a facilidade de lectura do código. Ao termos un código máis lexible, é moito máis doado ver onde rematan as funcións e operacións, e que liñan son parte de que bucles e operacións.
 
Este libro centrarase no anterior fragmento de código, e como melloralo. Nótese que durante o transcurso do tutorial, aparecerán moitos anacos de código aparentemente redundantes. Estes están simplemente para servir de exemplo de técnicas que serán explicadas, sen romper co fluxo global de código que o programa logra.
 
==Saltos de liña e tabulacións==
Liña 32 ⟶ 33:
 
===Saltos de liña===
<source lang="c">
 
<font style="color:#bc5ff8">#include</font> <font style="color:#ff48ff"><stdio.h></font>
int main(void){ int i=0; printf("Ola mundo!"); for (i=0; i<1; i++){ printf("\n"); break; } return 0; }
'''<font style="color:#1b991b">int</font>''' main('''<font style="color:#1b991b">void</font>'''){ '''<font style="color:#1b991b">int</font>''' i=<font style="color:#ff48ff">0</font>; printf(<font style="color:#ff48ff">"Ola mundo!</font><font style="color:#ff48ff">"</font>); '''<font style="color:#bb2323">for</font>''' (i=<font style="color:#ff48ff">0</font>; i<<font style="color:#ff48ff">1</font>; i++){ printf(<font style="color:#ff48ff">"</font><font style="color:#a7a0d7">\n</font><font style="color:#ff48ff">"</font>); '''<font style="color:#bb2323">break</font>'''; } '''<font style="color:#bb2323">return</font>''' <font style="color:#ff48ff">0</font>; }
</source>
 
En lugar de pór todo nunha soa liña, sería moito máis lexible se se fixesen saltos de liña de xeito que cada función e cada declaración tivese a súa propia liña.
 
Liña 43 ⟶ 44:
*Despois de declarar as novas variables.
*Entre novas rutas de código (por exemplo, declaracións de funcións ou bucles, ou tras o peche de chave "}").
<source lang="c">
 
<font style="color:#bc5ff8">#include</font> <font style="color:#ff48ff"><stdio.h></font>
int main(void)
'''<font style="color:#1b991b">int</font>''' main('''<font style="color:#1b991b">void</font>''')
{
int i=0;
'''<font style="color:#1b991b">int</font>''' i=<font style="color:#ff48ff">0</font>;
printf(<font style="color:#ff48ff">"Ola mundo!</font><font style="color:#ff48ff">"</font>);
for (i=0; i<1; i++)
'''<font style="color:#bb2323">for</font>''' (i=<font style="color:#ff48ff">0</font>; i<<font style="color:#ff48ff">1</font>; i++)
{
printf("\n");
printf(<font style="color:#ff48ff">"</font><font style="color:#a7a0d7">\n</font><font style="color:#ff48ff">"</font>);
break;
'''<font style="color:#bb2323">break</font>''';
}
return 0;
'''<font style="color:#bb2323">return</font>''' <font style="color:#ff48ff">0</font>;
}
</source>
 
Seguindo as regras establecidas anteriormente, deberiamos de engadir catro liñas baleiras: