Comentarios literarios de poesía/Figuras estilísticas en Un repoludo gaiteiro
Rosalía de Castro
|
| Cantares Gallegos |
| Un repoludo gaiteiro, |
| de pano sedán vestido, |
| como un príncipe cumprido,1 |
| cariñoso e falangueiro, |
| antre os mozos o pirmeiro |
| e nas siudades sin par, |
| tiña costume en cantar |
| aló pola mañanciña: |
| ás nenas hei de engañar |
| Sempre pola vila entraba |
| con aquel de señorío; |
| sempre con poxante brío |
| co tambor se acompasaba2;3 |
| e si na gaita sopraba, |
| era tan dose soprar4, |
| que ben fixera en cantar |
| aló pola mañanciña: |
|
-Con esta miña gaitiña5 |
| ás nenas hei de engañar. |
| Todas por el reloucaban |
| todas por el se morrían7; |
| si o tiñan cerca, sorrían; |
| si o tiñan lonxe7, choraban67. |
| ¡Mal pecado! Non coidaban |
| que c'aquel seu frolear |
| tiña costume en cantar |
| aló pola mañanciña: |
|
-Con esta miña gaitiña5 |
| ás nenas hei de engañar |
| Camiño da romería, |
| debaixo dunha figueira, |
| ¡canta meniña solteira |
| "Quérote", lle repetía...!8 |
| I el ca gaita respondía |
| por a todas emboucar, |
| pois ben fixera en cantar |
| aló pola mañanciña: |
|
-Con esta miña gaitiña5 |
| ás nenas hei de engañar. |
| Elas louquiñas bailaban |
| e por xunta del corrían |
| cegas...,cegas9, que non vían |
| as espiñas10 que as cercaban; |
| probes palomas11, buscaban |
| a luz12 que as iba queimar, |
| pois que el soupera cantar |
| aló pola mañanciña: |
|
-Con esta miña gaitiña5 |
| as nenas hei de engañar. |
| Nas festas ¡canto contento! |
| ¡Canta risa nas fiadas! |
| Todas, todas13, namoradas, |
| déranlle o seu pensamento14. |
| I el que, de amores sedento, |
| quixo a todas engañar, |
| cando as veu dimpois chorar, |
| cantaba nas mañanciñas: |
|
-Non sean elas toliñas: |
| non veñan ó meu tocar5 |
1.- Aliteración. Obsérvese a presenza de oclusivas en sílaba tónica
2.- Aliteración. Nos versos
- as oclusivas e mailo ritmo semellan acegar o repenique dun tambor.
3.- Paralelismo. Anáfora e repetición de estrutura sintáctica en
con aquel de señorío;
sempre con poxante brío
co tambor se acompasaba
4.- Homeoptoto
6.- Paralelismo:
todas por el se morrían;
si o tiñan cerca, sorrían;
si o tiñan lonxe, choraban.
7.- Tres antíteses:
todas por el se morrían;
si o tiñan cerca, sorrían;
si o tiñan lonxe, choraban.
9.- Epanalepse: cegas...,cegas
10.- Símbolo: As "espiñas" simbolizan o perigo ó que se expoñen ás mozas ó ter contacto físico e amoroso co gaiteiro.
11.- Metáfora: "Palomas" (pombas) = Doncelas.
12.- Símbolo: A "luz" dá vida e simboliza todo aquilo que é vital, alegre, apaixonado; pero a luz tamén cega (cegas... cegas que non vían) e queima.
13.- Epanalepse.
14.- Metonimia e/ou oxímoron: Déranlle o seu pensamento en realidade é unha metonimia (Tómase unha parte das mulleres, un anaco imposible de dar , o pensamento, para indicar que se deran por enteiro. Agora ben, o resultado aseméllase a un oxímoron (unión de conceptos incompatibles).